Ο Θουκυδίδης (455 π.Χ. –  399 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας ιστορικός, γνωστός για τη συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου.

Η “Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου” πρόκειται για ένα κλασικό ιστορικό έργο, πρώτο στο είδος του, το οποίο αφηγείται με τεκμηριωμένο τρόπο τα γεγονότα του Πελοποννησιακού Πολέμου (431 – 404 π.Χ.), μεταξύ της Αθήνας και της Σπάρτης. Ο Θουκυδίδης έζησε ως το τέλος του πολέμου, αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει τη συγγραφή του έργου. Συγκεκριμένα πρόλαβε να γράψει γεγονότα έως το 411 π.Χ.

Το έργο του άσκησε μεγάλη επιρροή σε ιστορικούς και μελετάται ως σήμερα από πολιτικούς επιστήμονες, καθώς θεωρείται ο πατέρας του πολιτικού ρεαλισμού ως προσέγγιση στη μελέτη των διεθνών σχέσεων.

Ο Θουκυδίδης αυτοπροσδιορίζεται ως Αθηναίος, λέγοντάς ότι ο πατέρας του ονομαζόταν Όλορος και ότι καταγόταν από τον αθηναϊκό δήμο Αλιμούς. Ήταν ιδιοκτήτης χρυσωρυχείων στην παράκτια περιοχή της Θράκης απέναντι από τη Θάσο. Γεννήθηκε στον δήμο Αλιμούντα, τον σημερινό Άλιμο, και είχε συγγενικούς δεσμούς με τον Αθηναίο πολιτικό και στρατηγό Μιλτιάδη και τον γιο του Κίμωνα.